Tomasz Idzikowski wznowił karierę !!!

W finale kategorii powyżej 80 kg miał walczyć ze swoim bratem Dariuszem. Miał, ale nie walczył, bo brat bliźniak... oddał pojedynek walkowerem.

— W drodze do finału Tomek wygrał w ładnym stylu trzy walki, więc uznałem, że należy mu się pierwsze miejsce — tłumaczy 30-letni Dariusz Idzikowski, który jest ośmiokrotnym mistrzem Europy w walkach. — Poza tym mamy umowę, że nie bijemy się ze sobą. Tylko raz się zdarzyło, że na zawodach walczyliśmy ze sobą — dodaje najbardziej utytułowany taekwondoka kontynentu.

Tomasz Idzikowski, który zdobył m.in. mistrzostwo świata w walkach (1999) i dwukrotnie był mistrzem Europy (1999 i 2001), wrócił na matę po siedmiu latach. W 2002 r. olsztynianin spróbował sił w wersji WTF. Po półrocznym epizodzie z taekwondo olimpijskim, chciał wrócić do ITF, ale okazało się, że drzwi są zamknięte. Zarząd Polskiego Związku Taekwodno nałożył na zawodnika roczną karencję. Po tej decyzji Tomasz Idzikowski zakończył przygodę ze sportem i skupił się na studiach prawniczych.

- Byłem kompletnie zaskoczony karencją, bo przechodząc do WTF zapewniano mnie, że w każdej chwili będę mógł wrócić do ITF — wspomina Tomasz Idzikowski. — Zabolała mnie decyzja władz, dlatego odpuściłem taekwondo. Skupiłem się na aplikacji sędziowskiej, a w wolnych chwilach pomagałem bratu przygotowywać się do mistrzowskich zawodów.
Jednak czas goi rany i młodszy o 10 minut od Dariusza Tomasz postanowił wrócić do sportu. Nie ukrywa, że zrobił to głównie dla brata, któremu coraz trudniej znaleźć motywację do ciężkich treningów.

— Darek jest już zmęczony. Od kilkunastu lat utrzymuje się na szczycie, a to wymaga dużej odporności psychicznej, zapału i motywacji. W takiej sytuacji często pojawia się myśl o zakończeniu kariery. Wróciłem, żeby na treningach i podczas zawodów wspierać brata — dodaje Tomasz Idzikowski. Młodszy z braci zapewnia, że nie zamierza nikomu nic udowadniać. — Chciałem, żeby powrót był mocnym uderzeniem, i to się udało. Dałem sygnał, że jestem przygotowany do startów na wysokim poziomie. Jeśli trenerzy wyrażą wolę i powołają mnie do kadry, będzie mi bardzo miło. Jeśli nie, to trudno — kończy Tomasz Idzikowski.

Mieczysław Rutkiewicz